sumienie

Tomik obejmuje poemat o zniszczeniu człowieka, tym, co robi z nim wojna. To także krótkie wiersze o tym, kim jest człowiek w głębi swojego bytu — kruchą istotą zmierzającą do światła mimo mroków w jego życiu.

Jak się ma 44 lata na karku, to i myśli się o coraz poważniejszych sprawach. I waży się słowa. Dawna długa fraza Tomasza Hrynacza ustępuje tu miejsca wierszom czasami niemal aforystycznym, pobrzmiewającym ewidentną inspiracją haiku. Wszelako niewielki objętościowo tekst może brzmieć apokaliptycznym tonem. W "Nocy czerwi" znajdziemy takie wiersze. Podoba mi się ich mrok; czułość dla utraty złudzeń. ...