widokiem

Euklio niezamożny znalazł w domu swym zakopany garnek ze złotem; opanowuje go troska, żeby nikt o tym skarbie się nie dowiedział; posądza wszystkich, że domyślają się, co posiada, i czyhają, by mu złoto wydrzeć. Niewolnicę Stafilę wypędza, aby go nie podglądała, gdy on do garnka, dla nacieszenia się widokiem złota, śpieszyć będzie. Oczywiście nie jest to koniec opowieści. Zachęcamy do lektury!

Mężczyzna w sile wieku, niski, chudy i żylasty dysponował wielkim majątkiem, miał kilka kopalni srebra na pustkowiach Sierra Madre. Ożenił się z kobietą dwadzieścia lat od siebie młodszą. Mimo olbrzymiego majątku zamieszkali jednak w małym domu z suszonej cegły, samotnie stojącym wokół pustki, z widokiem na szyby wyciągowe kopalni. Kobieta była bardzo zawiedziona, oczekiwała czegoś zupełnie innego....

Fragment: "Słońce nie wyszło jeszcze spoza węgła domu, i jedna ściana tonęła całkowicie w cieniu i chłodzie. Do tej ściany tuliła się niewielka weranda, z widokiem na ogród. Na werandzie siedzieli przy rannej kawie dwaj niegdyś koledzy, witający się po dwudziestoletnim przeszło rozłączeniu. Snuła się też tam cicho, bez szmeru, pulchna, rumiana dziewczyna, z sennym wyrazem twarzy, z ruchami ociężałymi...