Łukasz Matysiak

Magia, tajemnica, wędrówka dusz, nawiązania do obyczajów środkowej Europy, a przede wszystkim niezwykły klimat, który sprawia, że niektóre sceny wywołują ciarki na plecach. Rok 1575, młoda kobieta budzi się w nieznanym sobie miejscu, ciasnym, zimnym i przeraźliwie ciemnym. Próbuje się podnieść, wyprostować ręce, zgiąć kolana – nic z tego. Powoli dociera do niej świadomość, gdzie jest. W trumnie! Szamocze...

W historii jak ta zawsze jest jesień. Chłodna, niepokojąca jesień. Kłęby wydmuchiwanej pary giną bombardowane kroplami deszczu tuż za czubkiem nosa. Zmęczone latarnie z trudem wyszarpują fragmenty otoczenia z objęć czerni, wspomagane raz po raz błyskami piorunów. Frustracja miesza się z lękiem, kiedy telefon wydobywany z kieszeni celem wywołania taksówki wysuwa się z dłoni i upada, by w sekundę umrzeć...