proste

Publikacja pochodzi z bazy Polskiej Biblioteki Internetowej. Książka cyfrowa została przygotowana w najwygodniejszym formacie ePub, który umożliwia komfortowy odczyt na większości czytników e-booków na świecie wspierających standard ePub oraz w aplikacjach mobilnych na telefonach, tabletach itp. Format umożliwia intuicyjną zmianę układu tekstu, powiększania i pomniejszania rozmiaru czcionki. Ciesz...

Publikacja pochodzi z bazy Polskiej Biblioteki Internetowej. Książka cyfrowa została przygotowana w najwygodniejszym formacie ePub, który umożliwia komfortowy odczyt na większości czytników e-booków na świecie wspierających standard ePub oraz w aplikacjach mobilnych na telefonach, tabletach itp. Format umożliwia intuicyjną zmianę układu tekstu, powiększania i pomniejszania rozmiaru czcionki. Ciesz...

Charles-Louis Philippe urodził się w ubogiej rodzinie, jego ojciec był szewcem. Dzięki staraniom matki i stypendiom rozpoczął naukę. Wiódł jednak proste życie pracując jako urzędnik. Wydał własnym kosztem kolejne książki. Opisywał świat, który znał, ludzi ubogich i prostych. Utwór ten, to sentymentalny portret młodej dziewczyny.

Charles-Louis Philippe urodził się w ubogiej rodzinie, jego ojciec był szewcem. Dzięki staraniom matki i stypendiom rozpoczął naukę. Wiódł jednak proste życie pracując jako urzędnik. Wydał własnym kosztem kolejne książki. Opisywał świat, który znał, ludzi ubogich i prostych. Utwór ten, to sentymentalny portret młodej dziewczyny.

Charles-Louis Philippe urodził się w ubogiej rodzinie, jego ojciec był szewcem. Dzięki staraniom matki i stypendiom rozpoczął naukę. Wiódł jednak proste życie pracując jako urzędnik. Wydał własnym kosztem kolejne książki. Opisywał świat, który znał, ludzi ubogich i prostych. Utwór ten, to sentymentalny portret młodej dziewczyny.

Fragment: "A ja się bardzo gorszę. Powiedzże mi przecie Kochany przyjacielu, czy widział kto w świecie dwie proste parafianki, z taką duszą hardą, dwóch mężczyzn przyjętych z większą jak my wzgardą, ledwie chciały, abyśmy usiedli w ich domu. nigdy ja nie widziałek ażeby kto komu tak wiele szeptał w ucho, ucinał wyrazy, przecierał sobie oczy, ziewał tyle razy, pytał, która godzina? i to w każdej chwili....